Uitstelgedrag aanpakken met zelfcompassie

Onderzoek suggereert dat zelfcompassie een belangrijke rol speelt in de stress die uitstelgedrag kan veroorzaken. Een negatief zelfbeeld en gepieker door uitstelgedrag levert stress op voor degenen die chronisch uitstellen.

Interventies die gericht zijn op zelfcompassie leveren positief resultaat in het verminderen van deze stress. Dit is zichtbaar in oefeningen, die de stress die gepaard gaat met uitstelgedrag te vermijden, onszelf uit die neerwaartse spiraal te bevrijden en ons helpen ons gedrag ten goede te veranderen.

In een verwant onderzoek ontdekten onderzoekers dat mensen die meer zelfvergevingsgezind zijn over mislukkingen, later minder uitstelgedrag ervaren.

Vijf stappen naar zelfcompassie
Hoe zou het voor je zijn om meerdere keren per dag een pauze te nemen voor zelfcompassie? Zodat het automatisch een positieve nieuwe gewoonte wordt wanneer je in aanraking komt met die negatieve gedachten en gemoedstoestand die uitstelgedrag kunnen veroorzaken. Zo doe je dat:

1. Stop meerdere keren per dag met wat je ook doet en vraag jezelf af: “Wat ervaar ik op dit moment? Is er hier sprake van negatieve zelfbeeld, zelfkritiek of zelfs schaamte?

2. In plaats van door te gaan met negatieve zelfpraat of dingen proberen op te lossen om de innerlijke criticus te stoppen, pauzeer je gewoon, leg je je hand op je hart of je wang en zeg je tegen jezelf: “Oh, lieverd!” of “Hé, kanjer!” Dit simpele gebaar van vriendelijkheid, zelfzorg en bezorgdheid activeert je eigen zorgsysteem (in plaats van het altijd aanwezige zelf-oordelende systeem van de innerlijke criticus) zodat de greep van het negatieve begint te ontspannen en je geest en hart weer opent naar zelfacceptatie en vervolgens naar nieuwe keuzes en mogelijkheden.

3. Wees aardig voor jezelf als de intentie om aan een oefening met zelfcompassie als deze, meer zelfoordeel en uitstelgedrag teweegbrengt. Je kunt tegen jezelf zeggen: “Mag ik me op dit moment veilig voelen. Mag ik vrij zijn van angst, stress, ongerustheid. Mag ik mezelf accepteren zoals ik ben, hier, nu. Mag ik weten dat ik dit kan.”

4. Kom in een moment van kalmte, houd jezelf en je ervaring vast, wat het ook is, met zelfbewustzijn en zelfacceptatie, ademen in een gevoel van rust, troost en innerlijke rust.

5. Kies er vervolgens voor iets te doen waardoor je een gevoel van beweging in de juiste richting voelt. Het hoeft niet per se te gaan over de taak of het project waarover je misschien uitstelt. Richt je aandacht opnieuw op iets aangenaams, voedzaams, lonend, zinvol; neem even de tijd om dankbaarheid uit te spreken voor een of andere bron van goedheid in je leven voordat je de dagelijkse taken hervat; praat erover met een goede vriend of vriendelijke collega; merk op dat je meer gemak en betere omgang creëert met alles wat je hierna wilt doen.

“De merkwaardige paradox is dat wanneer ik mezelf accepteer zoals ik ben, ik kan veranderen.” – Carl Rogers